Choroba graniczna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Choroba graniczna – przewlekła zakaźna wirusowa choroba owiec atakująca płody i jagnięta. Charakterystyczne jest odbarwienie włosa u noworodków, drżenie mięśni oraz wysoka śmiertelność.

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy raz choroba ta została wykryta w Wielkiej Brytanii na granicy angielsko-walijskiej w 1959 roku.

Zmiany anatomopatologiczne[edytuj | edytuj kod]

Makroskopowo zmiany ograniczają się do zmian runa. Zmiany histopatologiczne są widoczne w obrazie mikroskopowym rdzenia kręgowego i mózgu. Wyrażają się zmniejszonym tworzeniem osłonek mielinowych oraz występowaniem guzków wytworzonych z obrzękłych komórek glejowych.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Cąkała Stanisław i inni, Choroby owiec Państwowe wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1981, Warszawa